Weksel jest papierem cennym. Ustanawia zobowiązanie bezwarunkowe, niezależne od jakiegokolwiek zdarzenia. Ustala dług pieniężny, ściśle określony co do sumy. Zawiera abstrakcyjną obietnicę zapłaty. Obietnicę jednostronną w której wierzyciel ma jedynie prawa, a nie obowiązki. Jest przeważnie papierem obiegowym na zlecenie. Musi zadość czynić pewnym warunkom formalnym, a przede wszystkim zawierać wzmiankę, iż jest wekslem. Zobowiązuje ‘wekslowo’ wszystkie osoby, które się na nim podpiszą.

Archives for wrzesień 2010

Czy można indosować weksel in blanco?

Weksel in blanco może być przedmiotem indosu tak samo jak weksel zupełny. Istnieją jednak przesłanki, które opisuję poniżej, na podstawie których można dojść do wniosku, iż lepiej weksel in blanco wypełnić i dopiero później dokonać indosu.

Jeśli kupujesz wypełniony weksel

zazwyczaj jesteś chroniony przez art. 17 prawa wekslowego, zgodnie z którym będziesz mógł skutecznie dochodzić zapłaty od nabywcy, nawet jeśli będzie on miał zarzuty przysługujące poprzedniemu posiadaczowi weksla. Jeśli tylko nabyłeś weksel w dobrej wierze (czyli nie wiedziałeś o tych zarzutach i nie kupiłeś weksla w celu uniemożliwienia ich podnoszenia przez dłużnika), nie powinny one przeszkodzić w otrzymaniu zapłaty.

Indos wypełnionego weksla, który był kiedyś wekslem in blanco

co do zasady uniemożliwia dłużnikowi podnoszenie tych samych zarzutów wobec nowego posiadacza, co wobec remitenta, zakładając dobrą wiarę przy nabyciu weksla przez tego pierwszego. Z tego względu bezpieczniej jest kupować weksle już uzupełnione.

Jeśli weksel zawiera niewłaściwe klauzule, lepiej będzie, jeśli będą pochodzić od remitenta

Teoretycznie sytuacja, kiedy remitent umieszcza na wekslu in blanco niezgodne z umową wekslową klauzule, i weksel taki puszcza w obieg, nie różni się od sytuacji, kiedy remitent da niewłaściwe informacje i nabywca stosownie do tego weksel uzupełni. Jak pisał w 1934r. Mieczysław Honzatko w „Obieg weksla in blanco” Bo różnica między przypadkiem, gdy pozbywca sam umieści klauzule niewłaściwe i weksel pozbędzie, a przypadkiem, gdy da informacje niewłaściwe i nabywca stosownie do tego weksel wypełni jest zbyt drobna, by z niej czynić kwestię zasadniczą, mającą decydować o prawie nabywcy.

W praktyce sądowej i orzeczniczej jest to jednak istotna różnica. Otrzymując już wypełniony weksel, jesteśmy chronieni przed zarzutami dłużnika. Uzupełniając weksel po indosie samemu, orzeczenia sądów nakazują nam zorientować się co do treści porozumienia wekslowego nie tylko u zbywcy weksla, ale nawet u wystawcy.

Jaka jest praktyka orzeczeń w tym zakresie

Odpowiedzialność z podpisu umieszczonego na blankiecie wekslowym jest ograniczona. Podpisany bowiem może bronić się zarzutem, że weksel wypełniono inaczej, aniżeli się zgodził. Zarzut ten traci co prawda podpisany, gdy blankiet po wypełnieniu przeszedł w inne ręce i  nabywca znajduje się w dobrej wierze. Jeżeli jednak w chwili przejęcia weksla był jeszcze niewypełniony i wypełnienia dokonał dopiero nabywca, utrata zarzutu niewłaściwego wypełnienia nie następuje, mimo dobrej wiary nabywcy, i tenże nabywca nie nabywa więcej praw aniżeli jego poprzednik (orzeczenie SN z dnia 10.06.1932r. C. III 1/32)

Posiadacz weksla, który drogą indosu nabył weksel niewypełniony i następnie weksel ten wypełnił w sposób wskazany przez indosanta, nie może się zasłaniać dobrą wiarą wobec zarzutów wystawcy, że weksel wypełniono niezgodnie z jego wolą (orzeczenie SN z dnia 10.07.1931r. C. III 227/31)

Nabywca blankietu wekslowego powinien poinformować się o umowie co do wypełnienia, wypełniając weksel czyni to na własne niebezpieczeństwo (wyrok SA w Poznaniu z 04.07.1930r. 144/29)

Nabywca weksla in blanco, który sam go wypełni, nie może się powoływać na dobrą wiarę, jeżeli przed wypełnieniem weksla nie poinformował się u osób na wekslu podpisanych i u akceptanta [w wekslu własnym: wystawcy – przyp. remitent.pl], jak daleko sięga ich odpowiedzialność (orzeczenie SN z dnia 02.05.1930r. Rw. III 1. 1648/29)

Nabycie weksla in blanco zaopatrzonego w indos, ale nie wypełnionego, nie stwarza indosatariuszowi ułatwień w dochodzeniu praw z weksla i ochrony przewidzianej w art. 16 i 17 prawa wekslowego (wyrok SN z dnia 2002.04.16 V CKN 1107/00)

Otrzymując weksel in blanco, zachowaj szczególną ostrożność

1. Jeśli jest to możliwe, postaraj się, aby weksel został wypełniony (zgodnie z umową) przed dokonaniem indosu

2. Jeśli jednak otrzymujesz weksel in blanco, upewnij się u poprzednika, jak również u wystawcy jaka była treść porozumienia wekslowego.

Kiedy powstaje zobowiązanie wekslowe – teoria kreacyjna i emisyjna

Od kiedy weksel zaczyna być ważnym dokumentem niosącym za sobą zobowiązanie finansowe? Formalnie zaistnienie zobowiązania wekslowego możemy rozpatrywać z punktu widzenia dwóch teorii – kreacyjnej i emisyjnej.

Teoria kreacyjna

zakłada, że zobowiązanie wekslowe zaczyna istnieć w momencie podpisania dokumentu – zobowiązanie wekslowe powstaje przez samo podpisanie weksla, czyli przez jednostronne oświadczenie woli. Oznacza to, że jeśli podpiszemy weksel i włożymy go do szuflady, skąd zostanie ukradziony, albo położymy na oknie, skąd wypadnie na ulicę, weksel taki będzie ważny i uprawniony posiadacz mógłby żądać zapłaty.

Teoria emisyjna

zgodnie z nią nie tylko podpisanie, ale następne wręczenie weksla powoduje dopiero zaciągnięcie zobowiązania wekslowego. Jeśli zatem wystawimy weksel na rzecz pewnej osoby, ale osoba ta wejdzie w posiadanie takiego weksla nie poprzez wręczenie jej przez wystawcę lub inną uprawnioną osobę, nie dojdzie do skutecznego zaistnienia stosunku wekslowego.

Są teorie, są wyjątki

Od każdej teorii są wyjątki, w prawie wekslowym są one dosyć częste.
Wyjątkiem od teorii emisyjnej może być nabycie niewręczonego prawidłowo weksla przez kolejnego indosanta w dobrej wierze (czyli w sytuacji, kiedy nie mógł on przypuszczać, że zobowiązanie wekslowe nie istnieje), wyjątkiem od teorii kreacyjnej może być sytuacja, kiedy pomimo istnienia warunków ważnego zobowiązania, wierzytelność nie przysługuje nabywcy w złej wierze (czyli takiemu, który nabywając weksel, wiedział, albo z łatwością mógł się dowiedzieć, że wystawca nie chciał się skutecznie zobowiązać wekslowo).

Ignacy Roseblüth w swoim komentarzu do prawa wekslowego w 1936r. pisał:

Na gruncie polskiego prawa wekslowego jestem zdania, że słuszność leży pośrodku między teorią kreacyjną a teorią umowy. Z przepisów art. 1, l. 6, że weksel musi zawierać remitenta, z art. 29 o nieważności przyjęcia skreślonego przed zwróceniem wekslu i z art. 16, według którego obok posiadania potrzebny jest do legitymacji formalnej nieprzerwany ciąg indosów, wynika, że w zasadzie do powstania zobowiązania wekslowego nie wystarczy sam podpis wystawcy, lecz potrzebne jest wręczenie wekslu na podstawie porozumienia się odnośnych osób.

Z przepisu jednak art. 16, który daje legitymację formalną posiadaczowi wekslu, o ile wykaże się nieprzerwanym ciągiem indosów, choćby indosów in blanco (art. 16), lub na okaziciela (art. 12), chroniąc przed skargą windykacyjną rzetelnego nabywcę, który przy nabyciu od niewłaściciela wekslu nie dopuścił się rażącego niedbalstwa i dając mu przez to prawo rzeczowe do wekslu, oraz z przepisem art. 10, który chroni nabywcę w dobrej wierze, o ile nie dopuścił się rażącego niedbalstwa przy wekslach, podpisanych in blanco, a później wypełnionych niezgodnie z zawartym porozumieniem – wynika, że wobec rzetelnego nabywcy wekslu, osoba, która weksel podpisała, odpowiada wekslowo, jeżeli nie zapobiegła skutecznie dostaniu się weksla do obrotu bez możności rozpoznania przy należytej staranności, że podpisany na wekslu nie miał zamiaru wekslowo zobowiązać się wobec jego posiadacza.

W myśl tak ujętej konstrukcji odpowiada wobec rzetelnego nabywcy wekslu ten, kto podpisany przez niego weksel in blanco na urzędowym formularzu, po jego wykupieniu schował w biurku, bez odpowiedniego zniszczenia (przedziurkowania itp.), skąd mu go skradziono, po czym po wypełnieniu puszczono w obieg tak, że w końcu znalazł się w ręku rzetelnego nabywcy.

Natomiast nie odpowiada ten, kto w pamiętniku umieścił swój podpis, nad którym dodano tekst wekslowy, bo przy należytej staranności, każdy łatwo rozpozna brak woli do wekslowego zobowiązania się. Toteż źródło zobowiązania wekslowego widzę w zasadzie w umownym wręczeniu podpisanego wekslu, a wobec rzetelnego nabywcy w samym podpisie i braku staranności w kierunku zapobieżenia temu, aby weksel bez umownego wręczenia nie dostał się do obrotu (teoria, którą można nazwać teorią wręczenia lub zawinienia wobec interesów obrotu) – przy czym jednak założeniem zobowiązania jest własnoręczny podpis, tj. pochodzący z ręki tej osoby, której nazwisko znajduje się w podpisie.

Orzeczenie

Weksel in blanco przez samo podpisanie go rodzi prawa i obowiązki wekslowe, przeto ten, kto go podpisał, ma oczywisty interes prawny w tym, aby utracony weksel in blanco został umorzony (O.S.N. z 1/3 1935r. C.I. 2022/34)

Od zera do milionera – jak za pomocą weksla dać spółce 10 milionów kapitału

Zdumienie mnie naszło, przeglądając akta KRS jednej ze spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Posiadała ona oficjalnie 10 milionów złotych kapitału zakładowego.

Na tenże kapitał składał się weksel własny zupełny wystawiony przez jakąś inną firmę. Co śmieszne, weksel miał podaną datę płatności i już był przedawniony!

Co nie przeszkadzało dumnej spółce chwalić się wysokim kapitałem zakładowym i mamić wierzycieli.

Całkiem możliwe, że spółki wystawiły sobie weksle wzajemnie. I być może jest już cały wianuszek firm o milionowych kapitałach zakładowych i… pustych portfelach.

Należy pamiętać podstawową zasadę – sam weksel jest wart tylko tyle warte są podpisy znajdujących się na nim osób.

A wiarygodność spółki z o.o. należy oceniać po aktualnym bilansie, a nie po tak zwanym „kapitale zakładowym”.

Czy opłaca się podrabiać weksle?

Podrobienie, przerobienie weksla może występować w dwóch rodzajach. Po pierwsze – może polegać na podrobieniu samych podpisów – wystawcy, poręczyciela, indosanta itp. Po drugie – na bazie oryginalnych podpisów na wekslu in blanco – nieuczciwy posiadacz może wpisać kwotę weksla nie wynikającą zupełnie z rzeczywistego zadłużenia.

Nieprawidłowe wypełnienie weksla in blanco, to częsty powód zarzutów dłużników w sądzie. Jest to głównie spór cywilny, choć pojawiają się opinie, iż wypełnienie weksla niezgodnie z umową to wypełnienie blankietu, opatrzonego cudzym podpisem niezgodnie z wolą podpisanego, czyli przestępstwo z art. 270kk. Jednak sądy „nie wysyłają odpisów protokołów rozprawy do prokuratury w celu wszczęcia postępowania karnego” po każdej przegranej sprawie cywilnej przez posiadacza weksla, uznając zapewne, co nie jest pozbawione słuszności, że od tego jest sąd cywilny, aby właśnie takie spory rozstrzygać.

Wystawca płaci za okazaniem weksla

I jest to główny powód, dla którego nie opłaca się podrabiać podpisu na wekslu. W przeciwieństwie na przykład do czeku, za który bank płaci bez kontaktowania się z wystawcą, za weksel płaci sam wystawca, i to za okazaniem dokumentu, ma on zatem możliwość zorientowania się w oszustwie.
Nawet jeśli bank, będący domicyliatem, będzie miał zapłacić za weksel, nie zrobi tego bez kontaktu z wystawcą. Nie ma zatem możliwości podrobienia podpisu na wekslu tak, aby zmusić kogoś do zapłaty.

Rymesa jest bardziej wiarygodna (?)

Rymesa to weksel zaopatrzony w indosy. Posiadacz może płacić nią w swojej transakcji. O ile możemy uzyskać pewność, iż ostatni indos przenoszący weksel na nas pochodzi od odpowiedniej osoby, o tyle nie mamy pewności, czy podpisy wystawców, albo poprzednich indosantów, faktycznie od nich pochodzą. Gdyby się okazało, że są podrobione, z weksla odpowiadałaby tylko osoba, która tam się naprawdę podpisała, czyli nasz (nieuczciwy) kontrahent.

Na pierwszy rzut oka nic on nie zyskuje, fałszując podpis wystawcy i indosantów, ponieważ i tak za weksel będzie musiał zapłacić. Jeśli jednak założymy, że fałszerz jest niewypłacalny, a użycie takiej podrobionej rymesy było warunkiem koniecznym do uzyskania przez niego korzyści majątkowej (ktoś myślał, że wiarygodny wystawca naprawdę wystawił weksel), wówczas możemy zauważyć logiczny powód tego fałszerstwa.

Jeśli zatem nie mamy zaufania w sprawach finansowych do naszego kontrahenta, i wiarygodność zapłaty weksla opieramy na wystawcy i poprzednich indosantach, warto upewnić się u źródła, czy zainteresowane osoby taki weksel podpisywały. Oczywiście w sytuacji, kiedy suma wekslowa jest na tyle duża, iż może budzić obawy i uzasadniać dodatkowy koszt związany ze sprawdzaniem samego dokumentu (jeśli suma jest mała, a my i tak nie ufamy kontrahentowi, najlepiej niczego mu nie kredytować).

Nakaz zapłaty nie z każdego weksla

Weksel jest dużym ułatwieniem dla wierzyciela w procesie dochodzenia swojego roszczenia, nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (jaki zwykle bywa wydawany na podstawie weksla) po pierwsze jest tańszy (tylko 1/4 opłaty standardowej opłaty sądowej, którą musi ponieść powód), ale również pozwala na szybsze rozpoczęcie działań komornika.

Weksel musi być prawidłowo wypełniony

Co do zasady sąd wydaje nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z prawidłowo wypełnionego weksla, którego prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. Składając zatem pozew z weksla, masz duże szanse na otrzymanie takiego nakazu.

Nakaz zapłaty to suwerenna decyzja sędziego

Jednakże wydanie go nie jest obligatoryjne, pomijając już fakt błędnego wypełnienia weksla, sąd może po prostu obawiać się wydania tak silnego tytułu egzekucyjnego, tłumacząc się wątpliwościami co do prawdziwości weksla. Może wówczas wydać nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, albo w ogóle skierować sprawę do postępowania zwykłego (na rozprawę). Decyzja taka jest niezaskarżalna.

Kilka dni temu rozmawiałem z radcą prawnym z Opola, który opowiadał, że tamtejszy sąd już trzy razy nie wydał mu odpowiedniego nakazu z prawidłowo wypełnionego weksla. Sumy były duże (co było zapewne powodem obaw sądu), więc konieczność dopłaty przez wierzyciela 3/4 opłaty sądowej była bolesna, w jednym przypadku wierzyciel w ogóle zrezygnował z dochodzenia roszczenia.

Przed powyższym problemem ustrzec się – niestety – nie sposób…

Za podrobienie podpisu wystawcy weksla – do 25 lat więzienia

W przeszłości występowały różne opinie na temat tego, jak należy traktować podrobienie podpisu wystawcy na wekslu. Według jednych – jest to tylko przerobienie dokumentu w celu użycia go za autentyczny, (art. 270kk.), inni traktowali go jak środek płatniczy.

Dzięki temu, iż Mateusz R. w 2004r. stanął przed sądem za taki czyn, wątpliwości miały szansę być rozwiane. Sprawa trwała przez kilka lat, i w 2007. Sąd Najwyższy orzekł (IKZP2/07), iż podrobienie podpisu wystawcy to czyn polegający na podrobieniu lub przerobieniu środka płatniczego, tj. czyn z art. 310kk. zagrożony karą pozbawienia wolności aż do 25 lat!

Mając na uwadze, że dolna granica kary wynosi aż 5 lat, mam wrażenie, że kara może być bardzo surowa.

Ale czy tak naprawdę opłaca się podrabiać weksle? O tym pisałem w jednej z kolejnych notek.

Najlepsze sposoby zabezpieczenia wierzytelności

Weksel jest jednym ze sposobów na zabezpieczenie roszczenia finansowego. Nie jest idealny (o czym niżej), niemniej jednak moim zdaniem może być uznany za optymalny pod względem wygody użycia i skuteczności.

Przedstawiam zatem mój subiektywny ranking sposobów zabezpieczenia wierzytelności pod względem ich skuteczności.

1. Kaucja w gotówce – niewątpliwie, jeśli chcemy, aby ktoś zapewnił nam zapłatę, najlepiej będzie jeśli da nam po prostu gotówkę. Kaucję taką możemy zdeponować na lokacie, funduszu inwestycyjnym itp., a w razie potrzeby będzie do naszej dyspozycji. Kaucja gotówkowa jest często stosowana przy wynajmie mieszkań, jako zabezpieczenie ewentualnych szkód wyrządzonych przez najemcę.

2. Gwarancja zapłaty – wystawiana przez banki lub zakłady ubezpieczeń. Zapewnia zapłatę przez instytucję finansową zobowiązania po wystąpieniu określonych warunków. W praktyce tak samo pewna jak kaucja w gotówce, należy jednak zwrócić uwagę, czy warunki umowy gwarancji odpowiadają beneficjentowi. Jest często stosowana w przypadku wynajmu lokali w galeriach handlowych („gwarancja zapłaty czynszu”), nieraz również w przypadku kredytu kupieckiego („gwarancja zapłaty należności handlowych”). Firmy budowlane z pewnością znają gwarancje zastępujące zapłatę wadium, albo zabezpieczające należyte wykonanie umowy lub usunięcie wad i usterek.

3. Hipoteka lub zastaw na ruchomościach – dobry sposób zabezpieczenia, jeśli nieruchomości lub ruchomości są oczywiście więcej warte niż zabezpieczana należność. Należy jednak pamiętać, że w niektórych przypadkach spieniężenie posiadanego zabezpieczenia może trwać wiele lat. Ponadto ustanowienie niektórych tego typu zabezpieczeń (np. wpis do hipoteki) jest płatne.

4. Dobrowolne poddanie się egzekucji – jest to dokument sporządzany w formie aktu notarialnego, w którym dłużnik dobrowolnie zgadza się na poddanie się egzekucji komorniczej. Zaletą takiego dokumentu jest bardzo szybka możliwość rozpoczęcia działań windykacyjnych – poprzedzona jedynie wnioskiem do sądu o nadanie klauzuli wykonalności (którą zresztą można uzyskać na długo przed koniecznością użycia tego tytułu egzekucyjnego). Wadą jest konieczność korzystania z usług notariusza, co kosztuje. Ponadto, podobnie jak wszystkie dalej opisane sposoby zabezpieczenia roszczeń – skuteczność zabezpieczenia zależy od stanu majątkowego dłużnika w momencie rozpoczęcia egzekucji. Zasada „z pustego i Salomon nie naleje” zawsze ma zastosowanie.

5. Weksel – umożliwia stosunkowo szybkie uzyskanie tytułu wykonawczego (który musi być jednak poprzedzony pozwem i nakazem zapłaty). Z pewnością weksel nie jest tak szybki  w egzekucji jak dobrowolne poddanie się egzekucji, niemniej jednak ma tę zaletę, iż weksel o wiele łatwiej wystawić. Oddzielenie samej wierzytelności wekslowej od causy (pierwotnego powodu zaistnienia zobowiązania) minimalizuje ryzyko wdania się w długi spór sądowy dotyczący pozawekslowych ustaleń. Nawet w przypadku wniesienia przez dłużnika zarzutów, jest możliwość prowadzenia postępowania egzekucyjnego, a w najgorszym przypadku – zabezpieczającego. W prosty sposób możemy sprzedać weksel lub zapłacić nim w swojej transakcji.

6. Inne umowy pisemne – zazwyczaj umożliwiają przeprowadzenie sprawy w postępowaniu upominawczym. Jeśli już będzie to nawet postępowanie nakazowe (np. podpisany i zaakceptowany przez dłużnika rachunek) – wniesienie przez dłużnika zarzutów uniemożliwia przeprowadzenie egzekucji.

7. Umowy ustne – do których można w praktyce zaliczyć również umowy, których potwierdzeniem jest fax, mail, skan, nawet jeśli zawiera obraz podpisu strony. W przypadku sporu nie stanowią wiarygodnego dowodu.

8. Bez umowy – w praktyce o „braku umowy” mówimy wówczas, jeśli została zawarta umowa ustna, ale jedna ze stron (od której żądamy realizacji jej ustaleń), wypiera się jej zawarcia.

Widać wyraźnie, że w codziennych sprawach biznesowych i prywatnych, zastosowanie będą miały wszelkiego rodzaju umowy ustne, pisemne oraz weksel. Z uwagi na to, że weksel zazwyczaj jest najskuteczniejszym sposobem zabezpieczenia spośród tych trzech wymienionych, warto nauczyć się stosować właśnie jego. Dobrze skonstruowany weksel w praktyce można dostosować do każdej transakcji.

Dowcipy o wekslach ;)

Izaak Holc znajduje się w przededniu bankructwa. Właśnie wszedł do kantoru kupieckiego.
– Zdaje się, że mam dziś wykupić weksel?
– Tak – potwierdza bankier – i myślę, że pan go dziś wykupi.
– A jeśli nie wykupię?
– To nic, my tylko zrobimy panu niespodziankę: wyślemy zawiadomienie do wszystkich pańskich wierzycieli, że pan wykupił u nas weksel w terminie.


Bankier Goldring wzywa do gabinetu prokurenta:
– Nasz dłużnik Lissauer nie płaci ani szylinga. Proszę się do niego udać i nie ruszyć się z miejsca, póki nie zwróci zaciągniętej u nas pożyczki.
Prokurent wraca po dwóch godzinach z triumfalną miną.
– Zapłacił? – pyta szef.
– A jakże.
– Gotówką?
– Tyle co gotówką – wekslem.
– To istne kpiny!
– Żadne kpiny! Spójrz pan tylko! Weksel wystawiony na imię i nazwisko samego barona Rotszylda…
– A czy Rotszyld go podpisał?
– Podpisał? Też pretensje! Przecież Rotszyldowi można wierzyć na słowo!


– Powiedz mi, Izydor, jak jest różnica między żoną a wekslem?
– I weksel, i żona wychodzą na miasto i nie giną. Różnica polega na tym, że kiedy weksel wraca, dzięki kolejnym indosantom, widać przez ile rąk przeszedł, a jeśli chodzi o żonę – tego nie widać.


Kupiec galicyjski Awner Bloch robi wyrzuty swemu wiedeńskiemu hurtownikowi:
– Mój konkurent Lewi opowiadał mi, że ilekroć odwiedza pana wieczorową porą, sprowadza pan go ze schodów z zapaloną świecą w ręku. Mnie pan jeszcze nigdy nie zaszczycił takim odprowdzeniem, a przecież ja płacę za wszystko gotówką, natomiast Lewi kupuje wszystko na kredyt…
– Widzi pan – odpowiada z uśmiechem hurtownik. – Jeśli pan ześlizgnie się ze schodów, to pańska sprawa, ale jeśli Lewi skręci kark, to kto wykupi jego weksle?


Jest noc. Icek i Rachel leżą już w łóżku, ale Icek nijak nie może zasnąć, kręcąc się z boku na bok. Rachel pyta się:
– Icek, czemu ty spać nie możesz?
– Rachel – odpowiada Icek – podpisałem weksel Mośkowi, a nie mam pieniędzy na jego wykup.
– Nie ma problemu – odrzekła Rachel. Podeszła do okna i wrzasnęła:
– Mosiek! – Mosiek otworzył okno i odkrzyknął:
– Co chcesz Rachel? – Ta na to:
– Czy Icek ma u ciebie weksel?
– Tak – odrzekł Mosiek.
– No to ci mowie, że on nie ma pieniędzy – Po czym szybko zamknęła okno i rzekła do Icka:
– Teraz możesz spać spokojnie, to Mosiek ma problem, a nie ty.


Przychodzi Renata Beger do siedziby PiS i spotyka Lipińskiego.
-O to Renata Beger. Co Pani tu robi?
-Przyszłam reklamować wasz nowy rząd.
-A powie Pani że załatwiamy stołki?
-A załatwiacie?
-No tak.
-Załatwiają!!!
-I miejsca na listach wyborczych dla rodziny.
-A załatwiacie?
-Załatwiamy.
-Załatwiają!!!
-I weksle spłacamy.
-I weksle spłacają!!! Prawo i Sprawiedliwość. Jak mówią tak robią!!!


Jeśli znasz dowcip o tematyce wekslowej, albo po prostu ciekawy szmonces (kawał żydowski) o tematyce finansowo-kupieckiej, możesz zamieścić go w komentarzu ;)

Szanuj sędziego – pisz krótkie pozwy!

Wyobraź sobie, że masz weksel in blanco swojego dłużnika. Skoro in blanco, to jest i umowa, którą weksel zabezpiecza (niech to będzie umowa pożyczki), jak również umowa do samego weksla określająca warunki jego uzupełnienia. Dłużnik spłacał, ale w międzyczasie zaprzestał.

Przychodzi czas, że weksel należy „uruchomić” w celu uzyskania zapłaty. Wiadomo, liczymy, wypełniamy (uważając, aby nie popełnić błędu. bo drugiego podpisanego blankietu nie mamy), przedstawiamy do zapłaty… Kolejnym etapem jest napisanie pozwu.

Zauważyłem, że wielu prawników wyznaje zasadę „im więcej napisać, tym lepiej”, choćby było to masło maślane, albo informacje niezwiązane ze sprawą. Bierzesz zatem, prawniku, stos dokumentów do ręki, siadasz, zaczynasz pisać pozew, i przechodzisz do uzasadnienia pozwu:

Powód zawarł z pozwanym umowę pożyczki na kwotę 15 000zł, płatną w 30 ratach po 500zł do 10 dnia każdego miesiąca, począwszy od … … …

Dowód: Umowa pożyczki z dnia … …

Na zabezpieczenie roszczenia pozwany wystawił powodowi weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową uprawniającą do uzupełnienia weksla w razie niespłacenia umowy pożyczki

Dowód: Deklaracja wekslowa

W okresie od stycznia do czerwca pozwany spłacił tylko 2000zł, do zapłaty pozostało więc 13000zł. W związku z tym powód uzupełnił weksel in blanco wystawiony przez pożyczkobiorcę i przedstawił go do zapłaty. Pomimo tego zapłaty nie uzyskał.

Dowód: Pismo wzywające do wykupu weksla.

Mniej więcej tak tego typu pozew może wyglądać. Czy jednak musi być tak obszerny? Na jakiej podstawie dochodzimy roszczenia? Umowy pożyczki, czy weksla? Jeśli na podstawie weksla, po cóż zatem wspominamy o pożyczce w pozwie? Po co siejemy w sądzie wątpliwość, iż weksel ten był kiedyś wekslem in blanco i być może nie został poprawnie uzupełniony? Po co dołączamy deklarację wekslową, skoro dowodem istnienia zobowiązania jest sam weksel?

Jeśli szanujemy swój czas, czas sędziego, nogi listonosza, uzasadnienie pozwu powinno wyglądać następująco:

Powód jest w posiadaniu weksla wystawionego przez pozwanego, który – pomimo przedstawienia do zapłaty – nie został wykupiony.

Sam weksel jest samoistnym dowodem istnienia roszczenia. Jeśli wystawca uzna, że został on uzupełniony w nieprawidłowy sposób, to na nim będzie ciążył obowiązek udowodnienia tego faktu, i to on będzie zobowiązany do przedstawienia umowy pożyczki, umowy wekslowej (z której wynika, że zostały poczynione ustalenia z remitentem odnoście zasad wypełnienia weksla) i innych dowodów na poparcie swoich twierdzeń.

Na etapie składania pozwu zasypywanie sądu i stron takimi szczegółami jest zdecydowanie za wcześnie.

Spółka cywilna i weksel

Wystawianie weksli związanych ze spółką cywilną często nastręcza najwięcej wątpliwości. Przede wszystkim dlatego, że spółka cywilna nie ma zdolności wekslowej, co przekłada się na to, że nie może ani wystawić weksla, ani być remitentem. Nie oznacza to jednak, że w przypadku tego typu przedsiębiorstw, stosowanie weksla jest niemożliwe.

Wspólnicy podpisują weksel, wspólnicy odpowiadają z weksla

W praktyce, aby wystawić weksel „przez spółkę cywilną”, należy wymienić wspólników jako wystawców, zaopatrując weksel w podpis każdego z nich. W takim przypadku weksel będzie uznawany za wystawiony przez kilka osób fizycznych, co jest dopuszczalne. Na dokumencie można umieścić informacje, iż wierzytelność jest związana ze spółką cywilną, ale zapis taki może mieć znaczenie co najwyżej dla celów podatkowych lub informacyjnych, bez znaczenia dla samego zobowiązania wekslowego.

Przykład weksla „wystawionego przez spółkę cywilną”:

Kraków, dnia 8 września 2010r. Dnia 31 grudnia 2010r. zapłacimy
za ten weksel na zlecenie Jana Kowalskiego sumę 1000zł. Płatny w Krakowie.
Adam Nowak {podpis} Janina Nowak {podpis} – prowadzący spółkę cywilną Nowak s.c.

Wspólnicy się zmieniają, wierzytelność nie

Jeśli po powstaniu długu spółki cywilnej, dołączy do niej nowy wspólnik, odpowiada on za stare zobowiązania na podstawie art. 864 kc. w związku z art. 55(4) kc. Zasada ta nie ma jednak zastosowania w przypadku zobowiązania wekslowego, w tym bowiem przypadku nie mamy do czynienia ze zobowiązaniem spółki cywilnej, a jedynie zobowiązaniem kilku osób tę spółkę tworzących. Jeżeli chcemy, aby po zmianie składu osobowego spółki cywilnej za dług z weksla odpowiadały nowe osoby, powinny one podpisać ten weksel, na przykład jako współwystawcy, albo poręczyciele.

Weksel na zlecenie spółki cywilnej to weksel na zlecenie jej wspólników

Analogicznie sprawa przedstawia się, jeśli chcemy wystawić weksel na rzecz spółki cywilnej. Jej wspólnicy powinni być wymienieni imiennie jako remitenci:

Przykład weksla „wystawionego na rzecz spółki cywilnej”:

Kraków, dnia 8 września 2010r. Dnia 31 grudnia 2010r. zapłacę
za ten weksel na zlecenie Adama Nowaka, Janiny Nowak (do rozliczenia jako NOWAK s.c.)
sumę 1000zł. Płatny w Krakowie.                                 Jan Kowalski {podpis}

Weksel literalnie wystawiony przez spółkę cywilną jest nadal ważny

Jednak odpowiedzialność z niego ponosi ta osoba, która się „za spółkę” podpisała:

Z tego weksla odpowiada osoba, która złożyła swój podpis:

Kraków, dnia 8 września 2010r. Dnia 31 grudnia 2010r. zapłacę
za ten weksel na zlecenie Jana Kowalskiego sumę 1000zł. Płatny w Krakowie.
spółka cywilna NOWAK {podpis}

Nabycie praw przez spółkę wymaga podania przynajmniej nazwiska remitenta

Oczywiście wówczas remitentem nie będzie „spółka cywilna”, tylko wymienieni z nazwiska wspólnicy. Jeśli jako remitenta wskażemy wyłącznie spółkę cywilną, bez określenia wspólników, weksel będzie nieważny:

Jedynie wskazanie wspólników spółki cywilnej przez wpisanie ich nazwisk mogłoby spowodować nabycie uprawnień przez nich, brak bowiem odrębnej od wspólników osobowości prawnej spółki cywilnej będzie zawsze skutkował związaniem jej wspólników stosunkiem wekslowym. Uczestnikami stosunku wekslowego mogą być zatem jedynie wspólnicy. (wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z 2001-11-27 II CKN 531/99).

Jak wystawić najprostszy weksel

Zadzwonił dziś do mnie klient, z którym współpracowałem ze dwa lata temu: Panie Leszku, pożyczyłem koledze pieniądze, na umowę ustną, a teraz nie mogę ich odzyskać, czy coś można zrobić? Pierwsze pytanie było „ile pożyczyłeś?” Na szczęście było to tylko 500zł, jest potwierdzenie w postaci przelewu bankowego z tytułem „pożyczka”, co powinno wystarczyć w razie ewentualnego sporu sądowego.

Warto pamiętać, że kwota 500zł jest maksymalną sumą, którą w przypadku umowy pożyczki można dowodzić inaczej niż w formie pisemnej (czyli np. zeznaniami świadków).

Dlaczego jednak nie zastosowano umowy? Szkoda czasu. Umowa pożyczki jest zbyt skomplikowana, aby ją pisać w prostych sprawach życia codziennego.

Czyż nie łatwiej byłoby sporządzić najprostszy weksel? Obecnie nie trzeba do tego ani blankietu (zresztą nigdy nie trzeba było), ani płacić opłaty skarbowej.

Człowiek uczy się od urodzenia. Funkcje modeli aparatów, konfiguracje komputerów, przeliczanie netto-brutto, niektórzy nawet sami PITa sobie rozliczą, a weksla wystawić nie potrafią. Jak usprawiedliwić takie braki w edukacji?

Wystarczy napisać

Zakopane, 7 września 2010r. Dnia 30 września 2010r. zapłacę
za ten weksel na zlecenie Aldony Małolepszej sumę 500zł.
Płatny w Zakopanem.  {podpis}

Tylko tyle i aż tyle. Trzy zdania. Pół minuty pisania. Jak pożyczasz telewizor, albo samochód, też możesz się zabezpieczyć wekslem.

Pożyczyłem bez umowy – google – 49600 wyników.

Myślenie ma przyszłość! ;)

Zobacz również: wzory weksli w formacie PDF