Jeśli potrzebujesz na szybko sporządzić weksel, albo sprawdzić poprawność posiadanego już weksla, często dobrym sposobem będzie porównanie weksla z posiadanym już wzorem (pod warunkiem, że wzorzec nie zawiera błędów :) )
Ciekawą do polecenia pozycją (niestety, już raczej niedostępną w księgarniach, nawet internetowych) jest książka autorstwa Izabeli Heropolitańskiej pt. „Jak poprawnie wypełnić weksel – w 416 przykładach”. Jak sam tytuł wskazuje, pozycja składa się z 416 przykładowych wzorów weksli (przyznam się, że nie liczyłem :), wraz z krótkimi opisami.
Każdy z obowiązkowych i sporo z opcjononalnych elementów weksla jest omówionych na wielu przykładach, pokazując zarówno poprawne, jak i błędne klauzule.
Książka godna polecenia nawet tym, którzy prawo wekslowe znają. Teoria bowiem nie zastąpi obycia z prawdziwym wekslem :)
Kilka przykładów:
1. Weksel z błędem ortograficznym w miejscowości wystawienia jest ważny, jeśli nie uniemożliwia to jednoznacznej interpretacji treści weksla:
2. Oprócz samej miejscowości można podać konkretne miejsce, gdzie weksel był wystawiony, np.:
3. Datę wystawienia można podać nie tylko poprzez wskazanie dnia, miesiąca i roku, ale też w inny sposób, jeśli określona w ten sposób data jest jednoznaczna, na przykład w Nowy Rok 2002, czyli 1 stycznia 2002r.:
4. Jednakże użycie zwrotu „nowy rok” nie oznacza 1 stycznia, ponieważ datę tę określa się przez napisanie jej określenia wielkimi literami, weksel nieważny:
5. Nieważnym będzie weksel, który nie zawiera odpowiedniego określenia terminu płatności. W przykładzie przyrzeczenie zapłaty „kiedy zechcę” nie może być uznane za płatność za okazaniem:
6. Zmiana kolejności wyrażeń na blankiecie weksla zasadniczo nie powinna być błędem. W podanym przykładzie: oznaczenie wystawcy znajduje się w miejscu zwyczajowo używanym do określania daty płatności, data płatności z kolei napisana jest w miejscu używanym zwykle do umieszczania klauzuli „bez protestu”:
7. PLN, jako kod złotego (i tylko kod) nie może być uznawany za poprawne oznaczenie waluty na wekslu – teza, z którą od początku się nie zgadzałem, na szczęście w międzyczasie pojawiło się orzeczenie uznające poprawność weksla z tak określoną walutą:
8. Polecenie wydane trasatowi w formie „zapłaci pan”, w sytuacji, kiedy trasatem jest kobieta, ma unieważniać weksel. Przyznam się, że osobiście nie uznawałbym kategorycznie nieważności takiego weksla, co o tym sądzicie?:
w kwestii tego „zapłaci pan” poprzedzającego dane kobiety, uważam że pogląd prof. Heropolitańskiej jest co najmniej odosobniony i archaiczny. Co więcej nie przystaje do obecnych realiów i kierunku orzecznictwa SN, wspieranego przez doktrynę (komentarz Jastrzębskiego), które zmierzają do możliwości wykładni weksla, polegającej na jego uściśleniu w zakresie znaczenia poszczególnych zwrotów, usunięcia oczywistych pomyłek oraz błędów językowych, gramatycznych (por. II CSK 296/11). Wszystko oczywiście w granicach treści weksla, bez wykładni woli stron, co wykraczałoby poza uzasadniony formalizm prawa wekslowego. Dookreślenie osoby trasata poprzez imię i nazwisko jest moim zdaniem wystarczające, a zaimki osobowe nie powinny mieć znaczenia doniosłego w kontekście konieczności zapewnienia pewności obrotu (oczywiście przy założeniu, że zwrot zapłaci Pan wraz z nazwiskiem trasata nie budzi wątpliwości co do tożsamości trasata, co w przyszłości wobec zmian w prawie o aktach stanu cywilnego dopuszczających nadawanie imion niewskazujących na płeć może paradoksalnie rodzić problem :). Na zakończenie dodam, że o końcówkach fleksyjnych w treści weksla wypowiadał się SN w trochę innym stanie faktycznym, ale daje to obraz kierunku wykładni (por. I CKN 431/97). Pozdrawiam
Małe sprostowanie, ten ostatni wyrok jednak nie przystaje do poruszanego problemu, resztę podtrzymuję:)
Dziękuję, @Agnieszko, za komentarz i analizę :)