Oznaczenie waluty, w jakiej weksel ma być płatny, jest obowiązkowym jego elementem, jej brak unieważnia weksel.
Suma pieniężna musi być wyrażona w dowolnej walucie, która jest w obiegu jakiegokolwiek państwa w momencie wystawienia weksla.
weksel w walucie polskiej
W przypadku złotówek, stosuje się najczęściej zapis „zł”, można również użyć innego, powszechnie używanego zapisu, np. „złotych polskich” itp.
Przez pewien czas były wątpliwości, czy można stosować skrót PLN. Jak pamiętam, PLN, czyli „polski nowy złoty” to skrót zastępujący PLZ czyli „polski złoty” z czasów denominacji z 1995r. i od tamtej pory często używany (moim zdaniem niepotrzebnie, jest bowiem o wiele „brzydszy” od „zł”).
Izabela Heropolitańska w swojej znakomitej książce „Jak poprawnie wypełnić weksel w 416 przykładach” podawała przykład weksla z oznaczeniem PLN jako weksla nieważnego. Według niej PLN to nie oznaczenie waluty, a kod waluty. Wątpliwości rozwiało jednak orzeczenie Sądu Najwyższego z 2008r.:
Nie powoduje nieważności weksla podanie obok cyfry symbolu „PLN”, skoro chodzi o określenie waluty polskiej stosowanej przede wszystkim w praktyce bankowej […] (V CK 9/06 wyrok SN 2008.07.20)
weksel w walucie zagranicznej
Zagraniczna waluta może być wskazana na wekslu w taki sposób, w jaki się ją zwyczajowo podaje, czyli np. euro, (€), dolarów USA, (USD), koron szwedzkich (SEK) itp.
Jeśli dana nazwa waluty jest stosowana w kilku państwach dla różnych walut (np. korony), i jednocześnie weksel ma miejsce płatności w jednym z tych państw, uznaje się, że chodzi o walutę tego państwa. Zatem weksel wystawiony w Norwegii na 100 koron i płatny w Szwecji będzie uznawany za płatny w koronach szwedzkich. Jeśli jednak weksel będzie płatny w Polsce, należy określić dokładnie o jaką walutę chodzi (100 SEK, 100 koron szwedzkich itp.).
Należy uważać przy wystawianiu weksli płatnych w walucie nie obowiązującej w miejscu płatności. Przede wszystkim należy wskazać walutę jednoznacznie. Na przykład dolar występuje w wielu krajach. Dolar amerykański? Czyli jaki? Z USA, czy Kanady? Najlepiej podać międzynarodowe określenie waluty lub dokładny jej opis (dolar USA, USD, dolar kanadyjski, CAD).
Spotyka się opinie, że jeśli waluta na wekslu nie jest jednoznacznie określona (i nie można jej określić na podstawie miejsca płatności), to weksel jest nieważny, z tego powodu polecam wskazywanie waluty weksla w sposób nie budzący wątpliwości.
Klauzula „efektywnie”
Weksel płatny w Polsce wyrażony w walucie zagranicznej może być płatny w złotówkach według aktualnego kursu. Wystawca może jednak zastrzec, iż zapłata będzie dokonana tylko w określonej walucie:
Kraków, dnia 6 października 2010r. Dnia 31 października 2010r.
zapłacę za ten weksel na zlecenie Jana Kowalskiego
sumę 1000 USD efektywnie. Płatny w Krakowie.
{podpis}
Zasady płatności weksli wystawionych w walucie nie obowiązującej w miejscu płatności weksla
1. Jeśli weksel posiada klauzulę „efektywnie”, zapłata zawsze zachodzi w walucie wskazanej na wekslu
2. Jeśli weksel nie posiada klauzuli „efektywnie”, zapłata za weksel zachodzi w walucie napisanej na wekslu lub w walucie miejsca płatności weksla – wedle wyboru dłużnika. Jeśli dłużnik pozostaje w zwłoce, czyli płaci po terminie płatności weksla, w przypadku zapłaty w walucie miejsca płatności weksla, posiadacz może wybrać kurs wymiany z dnia będącego terminem płatności weksla, albo z dnia będącego faktycznym dniem zapłaty – w zależności od tego, który kurs jest korzystniejszy dla posiadacza.
Podstawa prawna – prawo wekslowe
Art. 41
Jeżeli weksel wystawiono na walutę, która nie jest walutą miejsca płatności, sumę wekslową można zapłacić w walucie krajowej podług jej wartości w dniu płatności. Jeżeli dłużnik dopuści się zwłoki, posiadacz może żądać zapłaty sumy wekslowej w walucie krajowej według swego wyboru albo podług jej kursu w dniu płatności, albo podług jej kursu w dniu zapłaty.Wartość waluty zagranicznej oznacza się podług zwyczajów miejsca płatności. Wystawca jednak może zastrzec, że suma, przypadająca do zapłaty, ma być obliczona podług kursu, ustanowionego w wekslu.
Zasad powyższych nie stosuje się do przypadku, gdy wystawca zastrzegł, że zapłata ma być uiszczona w oznaczonej walucie (zastrzeżenie zapłaty rzeczywistej w walucie zagranicznej).
Jeżeli weksel wystawiono na walutę, mającą w kraju wystawienia i w kraju zapłaty tę samą nazwę, lecz inną wartość, domniemywa się, że miano na myśli walutę miejsca płatności.
Chyba do tego wpisu moja wątpliwość pasuje najbardziej…
Znajomy zaproponował mi kupno następującego dokumentu:
„Złoty Weksel”
Dane w Kłaju, dnia 06.06.2009. Ja, niżej podpisany Adam Abacki, nr pesel aaa, zobowiązuję się wykupić niniejszy weksel dwa dni robocze po jego okazaniu. Okazanie może nastąpić nie wcześniej niż 10.01.2010 i nie później niż 31.12.2015. Zapłacę kwotę w złotych polskich równą aktualnej na dzień przedstawienia weksla cenie jednej trojańskiej uncji złota wyliczonej jako: cena złota według giełdy londyńskiej (London gold price fix) z przedpołudnia dnia okazania weksla, wyrażona w dolarach amerykańskich, pomnożona przez kurs średni dolara amerykańskiego opublikowany na ów dzień przez NBP. Zapłata nastąpi w Kłaju na rzecz Bartosza Babackiego, nr pesel bbb.
(podpis A. A.)
Na odwrocie znajdują się trzy adnotacje:
Kłaj, 10.12.2009, Zbywam na rzecz Cezarego Cabackiego , nr pesel ccc (podpis B.B.)
Borzęcin, 02.03.2011. Zbywam na rzecz Donalda Dabackiego , nr pesel ddd (podpis C.C.)
Kraków, 10.07.2011. Zbywam na rzecz Eustachego Ebackiego , nr pesel eee (podpis D.D.)
Ebacki to właśnie mój znajomy, Dabackiego kojarzę z widzenia. Dokument spisany jest bardzo starannie, a cena choć korzystna, nie jest podejrzana. Mam jednak wątpliwość, czy jest to ważny weksel, a więc czy mogę w miarę bezpiecznie zostać „Franciszkiem Fabackim”?
Franciszku, a któż to takie piękne pytania egzaminacyjne wymyśla? :)
W porządku, to tylko nagłówek.
Zasadniczo weksel może być płatny „w pewien czas po okazaniu”. Jednakże nie spotkałem się w literaturze opisem terminu płatności określonej w formie „w X dni roboczych po okazaniu”. Stosuje się po prostu dni kalendarzowe. Dodatkowo sprawę komplikuje fakt, że nie ma chyba oficjalnej definicji dnia roboczego. Dla kogo te dni mają być robocze?
Patrząc okiem strony powodowej – „dwa dni robocze po okazaniu” spełnia warunek weksla płatnego „w pewien czas po okazaniu”. Patrząc okiem strony pozwanej, z weksla nie wynika kiedy po okazaniu nastąpi płatność (nie wiadomo co to są dni robocze), termin jest zatem wskazany nieprawidłowo.
Pisałem niedawno o klauzuli umożliwiającej określenie daty, przed którą weksel nie może być przedstawiony do zapłaty. Możliwa jest ona jednak jedynie w wekslach płatnych za okazaniem, a nie w pewien czas po okazaniu. Patrząc okiem liberała, uważam taką klauzulę za nieskuteczną, ale nie unieważniającą weksel.
Przedłużenie ponad rok okresu na przedstawienie weksla do zapłaty – prawidłowe.
To właściwie rozwiewa wątpliwości – to nie jest weksel. Brak bowiem wskazania kwoty do zapłaty.
Indosy poprawne.
Dziękuję za odpowiedź! Wynikałoby z tego, że gdyby jakikolwiek kraj przed końcem 2015 roku przywrócił standard złota (czyli złoto byłoby oficjalną walutą tegoż kraju), to dokument stałby się wekslem, choć teraz nim nie jest. A to dopiero…
Ciekawa jest tez sprawa „dni roboczych” czy „roboczy”=”powszedni”, czy może „nie określony jako ustawowo wolny od pracy”? Z drugiej strony rozumiem zabezpieczenie się przed sytuacją, gdy np drugi maja wypada w niedzielę, a ktoś przynosi weksel do wykupu po południu ostatniego kwietnia.
@Franciszek:
Nie. Poprawność waluty ocenia się według daty wystawienia weksla.
Jeśli drugi maja wypadnie w niedzielę, to i tak termin „w dwa dni po okazaniu” wydłuża się do poniedziałku na mocy przepisów z prawa cywilnego. Nadto lepszym zabezpieczeniem jest po prostu wydłużenie tychże dwóch dni do – przykładowo – czterech.
Złoto nie będzie nigdy walutą. Waluta państwa może być oparta na parytecie złota (emitent gwarantuje wykup jednostki waluty za określoną ilość złota). Nadto waluta może być wybijana na złotych monetach. Jednak nie stosuje się waluty w sensie czystego złota.
Zatem możemy mieć walutę „jeden złoty” wybijaną na monecie składającej się z 1g złota, jednak wówczas patrzymy nie na wartość złota, tylko na wartość nominalną monety. Wtedy – jak to często dawniej bywało – jeśli emitent zacznie tworzyć monety „1 złoty” o wadze pół grama złota, to środek taki będzie oficjalnie wart tyle samo – czyli wg nominału „1 złoty”. (Będzie tu wówczas miało zastosowanie prawo Kopernika-Greshama o wypieraniu gorszego pieniądza przez lepszy – to znaczy ludzie posługujący się monetami „1zł” o różnej wadze – jedego grama i pół grama – będą wydawać na rynku monety półgramowe, a pozostawiać sobie monety jednogramowe – jako że obydwie mają taką samą wartość nominalną, ale różną wartość realną spowodowaną różną zawartością kruszcu).
Bardzo fajnie że na internecie można znaleźć tego typu informacje, które dla niektórych osób mogą być bardzo ważne, jeśli potrzebują tego typu wiedzy na pewno znajdą to forum
@kantor warszawa – link pozycjonujący z nicka usuwam, na przyszłość proszę pisać komentarze merytoryczne, to może będę bardziej łaskawy ;)