Otrzymane bezpłatnie przez spółkę poręczenie wekslowe stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 p. 2. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przychodami są wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń […]).
Spółka z o.o. zaciągnęła kredyt na zakup nieruchomości, który został zabezpieczony hipoteką. Następnie zwiększyła kwotę kredytu. Jako dodatkowe zabezpieczenie całego zobowiązania wystawia weksel in blanco poręczony przez trzy spółki-córki. Organ podatkowy uznał to poręczenie za nieodpłatne świadczenie zwiększające przychód. […] Jego wartość określił na podstawie wysokości gwarancji udzielanej przez banki. (Rzeczpospolita, 31-05-2010).
Spółka zaskarżyła powyższą decyzję, została ona jednak utrzymana zarówno w Izbie Skarbowej, jak i w WSA (Łódź, 27 kwietnia 2010, I SA/Łd79/10).
Sprawa dotyczy podatku od osób prawnych, jednak w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych wydaje się, że można zastosować przez analogię art. 11, zgodnie z którym przychodem są otrzymane nieodpłatne świadczenia, wyceniane według cen rynkowych.
Koszt gwarancji ubezpieczeniowej lub bankowej kształtuje się zazwyczaj w granicach 2-3% sumy gwarancji rocznie, przy założeniu poprawnej historii finansowej starającego się o nią podmiotu. Minimalny koszt gwarancji oscyluje wokół 200-400zł. Czy zatem od poręczonego po koleżeńsku weksla na sumę 100zł należy zaliczyć sobie 200 przychodu do opodatkowania? Dobrze byłoby zadbać, aby świadczenie nie było nieodpłatne, a najlepiej pamiętać o starej dobrej maksymie: Nie ma takiego okrucieństwa, ani takiej niesprawiedliwości której nie mógłby dopuścić się skądinąd łagodny i liberalny rząd – jeśli zabraknie mu pieniędzy (Alexis De Tocqueville).
Speak Your Mind