W każdym cywilizowanym kraju, w którym istnieje ustawa wekslowa, można wystawiać weksle. Zdolność do zaciągania zobowiązania wekslowego, oraz formę oświadczenia wekslowego ocenia się według ustawy kraju, w którym weksel został podpisany.

Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy za granicą zobowiązanie wekslowe zaciągnie obywatel polski w stosunku do innego obywatela polskiego – można stosować wówczas polskie prawo wekslowe.

Jeśli weksel jest płatny w walucie, która  nie jest oficjalną walutą danego kraju (np. weksel płatny w Warszawie na kwotę wyrażoną w dolarach USA), płatność może się odbyć w walucie krajowej, według aktualnego kursu.

Weksel wystawiony za granicą i płatny za granicą

powinien być oceniany wedle tamtejszego prawa. Aktualnie nawiązuję kontakty z zagranicznymi kancelariami prawnymi w celu opisania na blogu podstawowych zasad wystawiania weksli w różnych krajach (łącznie z obcojęzyczną treścią weksla).

Weksel wystawiony w jednym kraju i płatny w drugim kraju

co do zasady forma (obowiązkowe elementy) oświadczenia wekslowego jest oceniana według miejsca jego podpisania. Z kolei miejsce płatności weksla wpływa na:
– prawo właściwe dla oceny skutków zobowiązań akceptanta (art. 79pw.), jak i wystawcy weksla własnego
– zastosowanie kalendarza (jeśli w państwach tych różnie liczy się dni, miesiące, czy lata),
– rodzaj waluty, jeśli nazwa danej waluty dotyczy kilku różnych walut w różnych krajach (np. weksel wystawiony w Norwegii i płatny w Szwecji na 100 koron, będzie opiewał na 100 koron szwedzkich, chyba że weksel będzie jednoznacznie wskazywał walutę danego kraju)
– ocenę częściowego przyjęcia lub zapłaty częściowej (art. 82 pw.)
– sposób umarzania weksli zaginionych.

Oznaczenie miejsca wystawienia weksla

Co w sytuacji, kiedy weksel jest wystawiony na przykład w USA, a w samej treści dokumentu poda się polskie miasto jako miejsce wystawienia? Ignacy Rosenblüth w swoim komentarzu uznaje, że z punktu widzenia formalnej ważności wekslu, obojętne jest, czy data i miejsce wystawienia są prawdziwe. Na tym, kto twierdzi, że miejsce i data wystawienia wekslu są nie zgodne z prawdą, spoczywa ciężar dowodu przeciwieństwa.

Język wystawienia weksla

Może być dowolny zrozumiały dla obu stron. Nie ma przeszkód, aby weksle w Polsce wystawiać w innym języku. Istnieje również możliwość wystawienia weksla w dwóch lub kilku językach równocześnie.

Po angielsku weksel to bill of exchange (weksel trasowany) lub promissory note (weksel własny), po francusku letter de change, po niemiecku Wechsel, po włosku lettera di cambio (lub cambiale).

Podsumowanie

1. Możesz wystawić weksel za granicą.
2. Musisz się jednak zorientować jakie są wymagania formalne w obowiązującej w danym kraju ustawie wekslowej.
3. Weksel wystawiony za granicą i płatny w Polsce może być dochodzony przed polskim sądem zgodnie z miejscem płatności weksla. Skutki zobowiązania wystawcy weksla własnego określa wówczas polskie prawo.
4. Weksel opiewający na obcą walutę, płatny w Polsce, może być zapłacony w złotówkach, chyba że wystawca umieści na nim klauzulę „efektywnie” obligującą go do zapłaty konkretnie w danej walucie.

Podstawa prawna – prawo wekslowe

Art. 37
Gdy weksel jest płatny w oznaczonym dniu w miejscu, gdzie obowiązuje kalendarz odmienny od kalendarza miejsca wystawienia, uważa się datę płatności za określoną według kalendarza miejsca płatności.

Przy wekslu, przekazanym z jednego miejsca na inne, w którem obowiązuje kalendarz odmienny, a płatnym w pewien czas po dacie, przelicza się dzień wystawienia na dzień, odpowiadający kalendarzowi miejsca płatności, i podług tego oznacza się termin płatności.

Zasadę ustępu poprzedzającego stosuje się także do obliczania terminów przedstawienia weksli.

Przepisów tych nie stosuje się, jeżeli z zastrzeżenia w wekslu lub w ogóle z jego treści wynika, że chciano zastosować inne zasady.

Art. 41
Jeżeli weksel wystawiono na walutę, która nie jest walutą miejsca płatności, sumę wekslową można zapłacić w walucie krajowej podług jej wartości w dniu płatności. Jeżeli dłużnik dopuści się zwłoki, posiadacz może żądać zapłaty sumy wekslowej w walucie krajowej według swego wyboru albo podług jej kursu w dniu płatności, albo podług jej kursu w dniu zapłaty.

Wartość waluty zagranicznej oznacza się podług zwyczajów miejsca płatności. Wystawca jednak może zastrzec, że suma, przypadająca do zapłaty, ma być obliczona podług kursu, ustanowionego w wekslu.

Zasad powyższych nie stosuje się do przypadku, gdy wystawca zastrzegł, że zapłata ma być uiszczona w oznaczonej walucie (zastrzeżenie zapłaty rzeczywistej w walucie zagranicznej).

Jeżeli weksel wystawiono na walutę, mającą w kraju wystawienia i w kraju zapłaty tę samą nazwę, lecz inną wartość, domniemywa się, że miano na myśli walutę miejsca płatności.

Art. 77
Zdolność osoby do zaciągania zobowiązań wekslowych ocenia się według jej prawa ojczystego. Jeżeli prawo to uznaje za właściwe prawo innego kraju, należy je stosować.

Kto według prawa, określonego w ustępie poprzedzającym, nie ma zdolności wekslowej, mimo to jest ważnie zobowiązany, jeżeli podpisał weksel w kraju, według którego ustaw miałby zdolność wekslową. Przepisu tego nie stosuje się do obywatela polskiego, który zaciągnął zobowiązanie wekslowe za granicą.

Art. 78
Formę oświadczenia wekslowego ocenia się podług ustaw kraju, w którym oświadczenie zostało podpisane.

Jeżeli jednak oświadczenie wekslowe, nieważne ze względu na przepis ustępu poprzedzającego, odpowiada prawu kraju, w którym zostało podpisane późniejsze oświadczenie, ważności późniejszego oświadczenia nie uchybia okoliczność, że forma wcześniejszego oświadczenia była nieprawidłowa.

Zobowiązania wekslowe, zaciągnięte za granicą przez obywatela polskiego, są ważne w Polsce w stosunku do innego obywatela polskiego także wówczas, jeżeli zostały zaciągnięte z zachowaniem formy, przewidzianej w prawie niniejszym.

Art. 79
Skutki zobowiązania akceptanta weksla określa prawo miejsca płatności weksla.

Skutki zobowiązań innych osób, na wekslu podpisanych, określa prawo kraju, w którym osoby te złożyły podpisy.

Art. 80
Terminy wykonywania zwrotnego poszukiwania określa w stosunku do wszystkich osób, które weksel podpisały, prawo miejsca wystawienia weksla.

Art. 81
Prawo miejsca wystawienia weksla rozstrzyga o tym, czy posiadacz weksla trasowanego nabywa wierzytelność, która była podstawą wystawienia weksla.

Art. 82
Prawo kraju miejsca płatności weksla rozstrzyga, czy przyjęcie może być ograniczone do części sumy wekslowej i czy posiadacz jest zobowiązany do przyjęcia zapłaty częściowej.

Art. 83
Formę i terminy protestu, tudzież formę innych czynności, potrzebnych do wykonania lub do zachowania praw wekslowych, ocenia się podług ustaw kraju, w którym protest ma być dokonany lub czynność przedsięwzięta.

Art. 84
Prawo kraju miejsca płatności weksla określa środki, jakie należy przedsięwziąć w razie zaginięcia lub kradzieży weksla.