Jeśli weksel wydano nie w miejsce zapłaty (tj. zamiast pieniędzy) i na skutek wydania wekslu nie nastąpiło odnowienie zobowiązania, wierzyciel może dochodzić swych pretensji z czynności poprzedzającej wydanie wekslu, w drodze sporu cywilnego, i – w razie zagubienia wekslu – nie ma obowiązku korzystania z trybu postępowania amortyzacyjnego, przewidzianego w art. 96 i nast. prawa wekslowego (orzeczenie Izby Cywilnej Sądu Najwyższego w sprawie C.I. 1563/37 z dnia 28 X 1938r.).
Oczywistym warunkiem możliwości dochodzenia należności na pozawesklowych zasadach jest istnienie pozawekslowej umowy, która to umożliwia i możliwość jej wykazania, przynajmniej na podstawie zeznań świadków. W takim przypadku wierzyciel może dochodzić należności wedle swojego wyboru – na zasadach ogólnych, lub z weksla, przy czym zagubienie przez niego weksla nie uniemożliwia dochodzenia roszczenia na warunkach ogólnych.
Warto jednak pamiętać, że gdyby weksel gwarancyjny nie został zgubiony, ale sprzedany, wierzyciel wyzbywa się wówczas również swojego roszczenia ze stosunku pozawekslowego (więcej we wpisie „Indosując weksel gwarancyjny, pozbywasz się również roszczenia zasadniczego”)
Dla dłużnika dyskomfortem może być płacenie za roszczenie, w sytuacji, gdy zabezpieczający je weksel został zgubiony. Może on obawiać się ryzyka nieuprawnionego wypełnienia weksla i żądania zapłaty przez osobę trzecią. Jest to jednak jedynie problem z nieumiejętnym wystawianiem weksli in blanco, który został poruszony we wpisie „bezpieczny weksel in blanco”, gdzie opisałem sposób wystawiania weksla niezupełnego w taki sposób, aby przypadkowy znalazca nie mógł go w dowolny sposób uzupełnić.
Speak Your Mind